تاریخچه آسانسور و قدمت آن در جهان که از آن به عنوان وسیله ای که برای جابه جایی مسافر استفاده میشد در قرن ۱۸ و توسط لویی ۱۶ در سال ۱۷۴۳ اختراع شد که به آن صندلی پرواز می‌گفتند ..

اما در سال ۱۸۰۰ میلادی تکنولوژی آسانسور شروع به پیشرفت کرد تا این که در سال ۱۸۲۳ ، دو معمار انگلیسی اتاقکی(کابین ) ساختند که به کمک قدرت بخار جابجا می شد اما خیلی قابل اعتماد  نبود تا اینکه مردی به نام الیشا اوتیس بنیان گذار اولین شرکت ساخت آسانسور به نام (OTIS)

با یک طراحی ایمن که همین آسانسور های کابلی و‌کششی است و با طراحی ترمز برای ایمنی این اسانسور ها قدم به این عرصه نهاد.

اوتیس مخترع اصلی آسانسورهای بی‌خطر است که با ترمز اتوماتیک کار می‌کرد، طراحی اوتیس به گونه‌ای بود که چرخ ضامن‌دار در صورت پاره شدن کابل نگهدارنده کابین آسانسور، اتاقک مورد نظر به طور کامل سقوط نمی‌کرد و ترمزها به طور خودکار فعال می‌شدند و کابین به اندازه‌ی تنها چند پا فشار می‌افتاد و سپس می‌ایستاد.

اولین آسانسورها با قدرت بخار کار می‌کردند و کابل‌ها را می‌چرخاندند. در سال 1871 اولین آسانسورهای هیدرولیکی با استفاده از فشار آب به عنوان منبع تغذیه معرفی شدند. نخستین آسانسور برقی موفق در سال 1889 نصب گردید و برق به سرعت به منبع مورد قبول تبدیل شد.

در آسانسورهای اولیه، سیستم‌های کنترلی به اپراتورهای انسانی نیاز داشتند تا سرعت آسانسور و پایین آمدن آن را تنظیم کنند، آسانسور را در هر طبقه متوقف و درها را باز و بسته کنند. در دهه 1950 سیستم کنترل دکمه اتوماتیک جایگزین کنترل دستی شد. همچنین درب آسانسورهای مدرن اتوماتیک باز و بسته می‌شود تا در صورت بسته نشدن در از کار افتاده و از آسیب‌ و خسارات احتمالی جلوگیری کند.